vis

Jawel, dames en heren, de eerste vis is gevangen! Er staat echter wel gewoon Kerrie Massala op het menu (campingcuisine) want Cars heeft hem teruggegooid. We hebben er nu zo'n 3600 km opzitten en we zijn in Noorwegen. Een kilometer of 195 vóór de Noordkaap, in de buurt van Karasjok. Doordat we haast geen water meer hadden en ik mijn haar nu ècht moet wassen, zat wildkamperen er even niet in dus zijn we aangemeerd bij een hoogstvriendelijke meneer met een hoogstvriendelijke hond (al vrienden met de onze). Er is een meer, dus Cars kan maar lekker zoveel vissen als ie wil. Hier wordt het helemaal niet donker, als je op de Garmin kijkt bij 'zon op zon onder' staan er gewoon streepjes! Gelukkig kunnen we onze camper erg goed donker maken dus Cars kan prima slapen. En ik schijn te hebben liggen snurken vannacht... Maar daar weet ik niets van hoor! De weg hier naartoe hing weer aan elkaar van flauwe liedjes en grappen. Een dezer dagen zal ik 'de camperdialogen' publiceren. Fragmenten uit onze zelfgemaakte liedjes en gesprekken van op vakantie. Maar de Finnen vragen er ook om met hun taal. Als ze een dorp Kaktsavvari gaan noemen... Tsja. Dat wordt natuurlijk kaksafari, een lied over wildpoepen op de melodie van 'In the navy'. Da's logisch. Afijn. Ohja, bewolkt en droog hier. Ook het muggengordijn is hier geen overbodige luxe. Minder leuk is dat Noorwegen in nationale rouw is vanwege die halve zool die zoveel mensen doodschoot in Oslo. Vreselijk! Bij de douane hing de vlag halfstok. Begrijpelijk. Bah bah. Stom. Net nu Cars had bedacht dat hij ging zwaaien naar al die campers die we tegenkomen. En dat zijn er erg veel! Meer dan auto's. Zal wel druk zijn bij de Noordkaap. Maar in 2003 was dat nog zo hè, toen ik net een camper had. Camperaars zwaaiden toen tegen elkaar net als motorrijders. Nu niet meer. Een paar Finnen wel. Cars maakt vrienden! Noren niet. Die zijn nu verdrietig. Die willen niet zwaaien. Snappen we wel. Geeft niet.